Beul an Latha
Tha a 'ghrian ag èirigh air Glaschu, thusa nad chadal, mise aig an uinneig
a' faicinn fraoidhneis lainnirich gu chur
air meur fhada dhuibh tùr Ghilmorehill, an leus a' bualadh gu faramach air cladaichean a' bhaile, is na sglèatan a' dol nan cathadh-mara drillseanach air stuaghan glasa mullaichean nan taigh, Chan fhaic mi e, ach tha mi faireachdainn
dùsgadh nach grad an t-srathain sgàthaich shìos, an t-uisge truaillt', an tobar millt tioram, taitneach nan liana casa far am bi
pàistean à Pacastan gu caithremach
ri cluich mu fheasgar, is am màthraichean a' cruinneachadh nan èideadh ioma-dhatht'. Tha phàirc fàsail a-nis, is mise cluinntinn rùchdail a' cheud bhus san fharsaingeachd a' traoghadh anns an t-sàmhchair dhòchasaich.
Tha 'n seòmar teth: air mì-riaghailt na leapa thusa nad shìneadh, lomnochd, coltach ri snàmhaiche a' strì ri sùmainnean na h-oidhche, do ghnùis sàthte sa chluasaig, gun ghluasad, ach t' anail chiùin a' taiseadh gilead an anairt. Ghluaidh thu, do làmh gam shireadh, is do chlùn, is mhothaich mi fìnealtachd caol do dhùin, is mìn-chlòimh ruadh do ghàirdeanan a' dealrachadh an leus
na h-òg-mhaidne. Èiribh, a ghinealan neo-chiontach! Cuiribh air cùl peacannan bhur n-athraichean is cìosnachadh ar dùthcha!
Brisibh bannan bhur cuinge, gur saoradh fhèin bh ghrabhadh bochdainn, cràbhachd, sloinntearachd! Tha 'n saoghal ga liubhairt dhaibh às ùr an diugh.
Lìonaibh sràidean a' bhaile ler dannsaireachd.
Cumaibh fèill na daonndachd, is bithidh mi an glacaibh mo ghaoil a' gluasad nur measg.
Air a thoirt bho An Aghaidh na Sìorraidheachd Polygon, 1991