Marcas Mac an Tuairneir

Fichead 's a h-Ochd

Thathar ag ràdh gur e seo mo là, gun toir an linn seo dhuinn cothrom cur an cèill, ach tha dìomhaireachd gu domhainn na mo chridhe, nach ceadaichear idir chur mu sgaoil. Air an oidhche 's mi an àrrd, le siosar na mo làimh, a' feuchainn le leabhar, ged nach leugh mi lideadh fhathast. Anns a' mhadainn 's mi an àird, 's e bhios ann ann am facal sgrìobhte, Gàidhlig ga glaodh thar gach briathar. Nuair thèid mi staigh air a' chiad là, cuiridh mi romham, mo chor is mo chothrom a ghlacadh le dà làimh, ach aig an deasg, nach mi a bhios fo bhruadar. Saoil, cò ris a bhios an saoghal coltach, nuair a bhios mi fichead 's a h-ochd. Thathar ag ràdh gur e seo mo là, gun toir an linn seo oirnn fuasgladh nam beul, ach tha briathrachas nach gabhar innse, nach fhaca ann am faclair Dwelly fhèin. Air an oidhche 's mi an àird, le iarann nam làimh, lèine 's cèisean air a' bhòrd, stamp is seòladh air gach tè. Anns a' mhadainn 's mi an àird, 's e bhios ann, am facal sgrìobhte, deiseil ri chur le dòchas 's fèill. Nuair thèid mi staigh air a' chiad là, cuiridh mi romham, mo chor is mo chothrom a ghlacadh le dà làimh, ach aig an deasg, nach mi a bhios fo bhruadar. Saoil, cò ris a bhios an saoghal coltach, nuair a bhios mi fichead 's a h-ochd. Nuair chaidh mi staigh air a' chiad là, chuir mi romham, mo chor is mo chothrom a ghlacadh le dà làimh, ach aig an deasg, nach mi a bha fo bhruadar. Seo cò ris a bhios an saoghal coltach, agus 's mi tha fichead 's a h-ochd.

nuair a bhios mi fichead 's a h-ochd.